Zdrowie, medycyna

klik - tutaj - https - tam - tam - strona - www - https - url - https
Tempo rozwoju pęcherzyków 19 lipca 2014, Doktor No comments Natomiast rozwijająca się z onkosfery larwa wykazuje wiele cech odmiennych: bezpośrednio po dostaniu się do wątroby wytwarza wypustki otoczone błoną oskór- kową, przenikające do miąższu wzdłuż naczyń krwionośnych. W miarę dalszego wzrostu larwy powstają drobne pęcherzyki o średnicy 0,5-6 mm. Przekrój larwy na tym etapie rozwoju przypomina nowotwór złośliwy. Porównanie to jest uzasadnione także i z tego względu, że pojawiające się szybko wewnątrz wypustek pęcherzyki łatwo odrywają się i mogą tworzyć liczne „przerzuty” drogą naczyń krwionośnych lub chłonnych. Tempo rozwoju pęcherzyków zasługuje na szczególne podkreślenie jako cecha właściwa bąblowcowi wielojamowemu łączny czas liczony od momentu zarażenia i potrzebny na utworzenie wewnątrz pęcherzyków protoskoleksów inwazyjnych do-stosowany jest do krótko żyjących żywicieli pośrednich tasiemca i wynosi zaledwie 2-3 mies., wobec 24-48 mies. potrzebnych na odbycie podobnego procesu przez larwy E. granulosus. Większość pęcherzyków zawiera komory lęgowe z protosko- leksami, między którymi znajduje się półpłynna, galaretowata masa. Trawienie chemiczne 23 marca 2014, Doktor No comments Trawienie chemiczne zależne jest od działania fermentów soku trzustkowego, żółci i soku jelitowego. Sok jelitowy, produkowany przez gruczoły błony śluzowej dwunastnicy i jelita cienkiego, zawiera głównie fermenty proteolityczne i enterokinazę, aktywującą trypsynogen trzustkowy. Sok jelitowy odgrywa w trawieniu stosunkowo nieznaczną rolę. Odróżniamy dwa zasadnicze typy zaburzeń ruchowych jelit: wzmożenie czynności ruchowych (hiperkinezy) oraz ich osłabienie (hipokinezy). Trofozoit owalny 11 czerwca 2014, Doktor No comments Budowa i rozwój. Trofozoit owalny, okrągły lub gruszkowaty długość 5- -15 pm, szerokość 3-11 pm jądro owalne lub jajowate bliżej bieguna przedniego, z trójdzielnym kariosomem umieszczonym ekscentrycznie i chromatyną w bardzo grubych grudkach. Na biegunie przednim skupienie kinetosomów, z których wychodzą 4 wici wolne i piąta tworząca błonę falującą opartą o kostę, dochodzą do 40- -100% długości komórki. Aksostyl, w części przedniej częściowo zakryty przez peltę, wystaje poza pellikulę w postaci wyraźnego kolca. Mimo obecności pałeczki osiowej, pierwotniak może zmieniać kształt, wytwarzając w różnych miejscach nibynóżki. Ciało przypodstawne drobne, łukowate, zaopatrzone w długie włókno (ryc. 3.15). Cytoplazma piankowata zawiera drobne ziarnistości chromatynowe, układające się wzdłuż kosty, glikogen, tłuszcze i ziarnistości cholesterolu. Nie tworzy cyst. Wydaje się, że inwazje T. tenax do następnego żywiciela to transmisje człowiek-człowiek. Chorobotwórczość. T. tenax wywołuje rzęsistkowicę (trichomonosis) jamy ustnej. Spośród objawów podmiotowych dominują w jamie ustnej suchość, pieczenie i zaburzenia smaku, rzadziej – bóle samoistne lub przy połykaniu. Badaniem przed-